De Enquiry en het Serampore ‘Form of Agreement’: William Carey als zendingsstrateeg voor de 21ste eeuw

Abstract

Wereldwijd is aandacht gegeven aan de 250ste geboortedag van William Carey. Tot op de dag van vandaag wordt hij herinnerd als een zendingsman die met zijn visie voor de zending van blijvende betekenis is. Zijn leven is het onderwerp geweest van meer dan vijftig biografieën en deelstudies, maar het blijft moeilijk hem onder één noemer te vatten. Hij wordt genoemd de stichter en de vader van de moderne zending (Smith 1885:437), maar óók een groot staatsman, een onderlegde botanist, en een echte vriend van Bengalen en India (Davis 1963:73). Carey was in alle opzichten een pionier, die zich hierin onderscheidde van anderen uit zijn tijd dat zijn zendingswerk diep geworteld was in een verscheidenheid van seculiere wetenschappen. Zijn werk geeft een ‘turning point’ (Neill 1982:261) aan voor het zendingswerk in de 19e eeuw. De geloofscrisis binnen de kerken van het Westen heeft geleid tot een verlies van overtuiging dat het geloof in Christus Jezus zó essentieel is, dat zonder geloof in Hem mensen verloren gaan. We vragen ons af, ’Hoe komt het dat Carey tot op heden in de wereld van de missiologie blijft meetellen?’ Wij doen onszelf te kort wanneer we niet luisteren naar zijn stem, mede omdat ‘in the whole history of the church no nobler man has ever given himself so fully to the service of the Redeemer’ (Neill et al. 1971:83). Hij had een visie op zending, maar ook een concreet plan om tot uitvoering van zijn visie te komen. Carey is met zijn zendingsprincipes voor de 21ste eeuw een modern zendingsstrateeg.

Worldwide attention has been given to William Carey’s 250th birthday in 2011. He is remembered today as a man of distinguished importance for his work in India and his vision for missions. Though his life has been the subject of more than fifty biographies and case studies, it is difficult to view him under one common denominator. He has been called the ‘founder and father of modern missions’ (Smith 1885:437) and ‘a great statesman, a skilled botanist and a real friend of Bengal and the rest of India’ (Davis 1963:73). In all aspects he was a pioneer. Distinguishing him from others, we see that his mission work is deeply rooted in a variety of secular disciplines. His work indicates a turning point (Neill 1982:261) in 19th-century mission work. The religious crisis in the Western churches has led to a loss of conviction that belief in Christ Jesus is vital, and that without faith in Him people are lost. We ask the question, ’Why does Carey still feature in the world of missions today?’ We wrong ourselves when we do not listen to his voice, because it has been said that ‘in the whole history of the church no nobler man has ever given himself so fully to the service of the Redeemer’ (Neill et al. 1971:83). He had a vision¹ for missions, but also a concrete plan for the realisation of this vision. For the 21st century Carey with his mission principles is a modern mission strategist.