The righteousness of Jesus and John the Baptist as depicted by Matthew

Abstract

Righteousness forms a significant feature in the first gospel. This article focuses on two of the seven occurrences of this term in Matthew, where it refers to Jesus and John. The argument in this article is that Matthew intentionally uses the word righteousness with reference to Jesus and John to shape the lifestyle of his community. Jesus is the central focus of this community’s identity. In solidarity with his people, Jesus fulfilled all righteousness. John is described as a figure that rightly recognised Jesus and also fulfilled all righteousness in his teaching and practice. The Matthean community should do the same. Though the word righteousness can be used in a soteriological sense, Matthew uses it in an ethical sense. By righteousness Matthew refers to the proper behavioural norms and attitudes for his community. He contrasts the righteousness of his community with that of the scribes and Pharisees as a distinguishing factor.

Geregtigheid vorm ’n belangrike motief in die eerste evangelie. Hierdie artikel fokus op twee van die sewe voorkomste van hierdie term in Matteus, waar dit na Jesus en Johannes verwys. Die argument in hierdie artikel is dat Matteus doelbewus die woord geregtigheid in verband met Jesus en Johannes gebruik om die lewenstyl van sy gemeenskap te omskryf. Jesus vorm die sentrale fokus van hierdie gemeenskap se identiteit. Jesus het Homself volledig met sy volk geïdentifiseer en alle geregtigheid vervul. Johannes word beskryf as ’n persoon wat Jesus tereg herken het. In sy verkondiging en optrede het hy ook alle geregtigheid vervul. Die Matteus-gemeenskap moet dieselfde doen. Hoewel die woord geregtigheid in ’n soteriologiese sin gebruik kan word, gebruik Matteus dit in ’n etiese sin. Met geregtigheid verwys Matteus na die gepaste gedrag en gesindheid vir sy gemeenskap. As ’n onderskeidende faktor, kontrasteer hy die geregtigheid van sy gemeenskap met dié van die skrifgeleerdes en Fariseërs.